“Ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ”

του Έντουαρντ Άλμπη

Σκηνοθεσία: Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης

Πρεμιέρα: Σάββατο 12 Οκτωβρίου

ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ:
https://drive.google.com/open?id=1hD2BuaFOEs3cjQDEBgEcik8TIcPTIhBD

ΤΟ ΤΡΕΙΛΕΡ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ:

https://youtu.be/WQ54bGsilAQ

Ένα θρυλικό αριστούργημα του σύγχρονου θεάτρου, που ακροβατεί ανάμεσα στην κωμωδία, το παράλογο και την τραγωδία, θα παρουσιαστεί φέτος τον χειμώνα στο θέατρο Αθηνών. Μετά την μεγάλη επιτυχία του Πουπουλένιου, του Θεού της Σφαγής και του Φάρου στο ίδιο θέατρο, ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης επιλγει κ﷽﷽﷽﷽﷽λσταντέγει και σκηνοθετεί, το  “Ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ”, του Έντουαρντ Άλμπη, ερμηνεύοντας με τη Μαρία Πρωτόπαππα, για πρώτη φορά μαζί στη σκηνή, δύο από τους πιο εμβληματικούς ρόλους του σύγχρονου δραματολογίου, τον Τζωρτζ και τη Μάρθα, με συμπρωταγωνιστές τον Προμηθέα Αλειφερόπουλο και την Ντάνη Γιαννακοπούλου.Η παραγωγή είναι του Κάρολου Παυλάκη.

Ένα σαλόνι ως πεδίο μάχης. Μια νύχτα που θα φτάσει ως το ξημέρωμα. Δυο ζευγάρια ξενυχτούν, πίνουν και παίζουν τα πιο επικίνδυνα παιχνίδια:αυτά που θα γκρεμίσουν κάθε ζωτικό ψεύδος και θα φέρουν, με το φως της αυγής, την αλήθεια στο φως.

Ο Τζωρτζ κι η Μάρθα είναι οι Παίκτες: στήνουν όλα τα παιχνίδια αλληλοεξόντωσης, εμπλέκουν τον Νικ και τη Χάνι, το νεαρό ζευγάρι, στήνουν παγίδες, ξεσκίζουν και ξεσκίζονται. Και μόνον έτσι επιβιώνουν.  Είναι παντρεμένοι πάνω από είκοσι χρόνια, κι η οικειότητα τους, όπως πάντα, γεννά περιφρόνηση.Εκείνος είναι ένας παραιτημένος καθηγητής ιστορίας σε Πανεπιστήμιοκι εκείνη κόρη του Πρύτανη. Μετά από μια δεξίωση του πατέρα της, η Μάρθα προσκαλεί το νεαρό ζευγάριστο σπίτι τους γιατί «ο Μπαμπάς είπε να τους φερθούμε καλά». Στο ξημέρωμα, όταν το πάρτι τελειώσει, κανείς τους δεν είναι πια ο ίδιος. Κι ό,τι έχει γκρεμιστεί, πρέπει να χτιστεί ξανά, με θεμέλιο την αλήθεια. Και την αγάπη.

Το “Who'sAfraidofVirginiaWoolf?” ανέβηκε για πρώτη φορά στη Νέα Υόρκη το 1962 κι έγινε πολύ μεγάλη επιτυχία, προκαλώντας μεγάλη αίσθηση και αποσπώντας τα βραβεία Tony και DramaCritic’sCircle.Από τότε παρουσιάζεται συνεχώς με μεγάλη επιτυχία σε όλο τον κόσμο, και στην Ελλάδα, όπου έχει ανέβει αρκετές φορές, από την πρώτη του Καρόλου Κουν το 1965. Η φετινή εκδοχή, η πρώτη, μετά από πολλά χρόνια, σε κεντρικό θέατρο, έρχεται να επιβεβαιώσει τη δυναμική του έργου, καθώς, σ’ έναν κόσμο που αλλάζει ραγδαία, υπάρχει κάτι που δεν αλλάζει: τα ζευγάρια θα είναι πάντα οι αποτελεσματικότεροι μονομάχοι.

To 1966, οMikeNichols, σκηνοθέτησε την κινηματογραφική μεταφορά, με τον RichardBurton και την ElizabethTaylorένα διάσημο ζευγάρι, θρυλικό για τις συζυγικές του αψιμαχίες Η ταινία απέσπασε δύο Όσκαρ.

Ο τίτλος του έργου είναι παράφραση του τραγουδιού “Who’sAfraidoftheBigBadWolf?” από την ταινία κινουμένων σχεδίων του WaltDisney «Τα τρία γουρουνάκια» Ο Άλμπη, είδε τη φράση γραμμένη στον τοίχο της τουαλέτας ενός μπαρ. Ηαντικατάσταση του λύκου (wolf) με το όνομα της αυτόχειρα Αγγλίδας συγγραφέαVirginiaWoolf, μετατρέπειτο ερώτημα για τον κακό λύκο στο ερώτημα: ποιος δεν φοβάται να ζήσει χωρίς ψευδαισθήσεις;

Οι συντελεστές:

Σκηνοθεσία: Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης

Μετάφραση:Τζένη Μαστοράκη

Σκηνικά:Αθανασία Σμαραγδή

Φωτισμοί:Αλέκος Γιάνναρος

Κοστούμια: Μαρία Κοντοδήμα

Μουσική:Μίνως Μάτσας

Βοηθοί σκηνοθέτη:Στέλλα Ψαρουδάκη - Νίκος Μανουσάκης

Επιμέλεια προγράμματος: Νίκος Μανουσάκης

Φωτογραφίες: Ελίνα Γουνανλή

Παραγωγή: Κάρολος Παυλάκης

Διανομή (με σειρά εμφάνισης)

Μάρθα:  Μαρία Πρωτόπαππα

Τζωρτζ: Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης

Χάνι: Ντάνη Γιαννακοπούλου

Νικ: Προμηθέας Αλειφερόπουλος

Προγραμματισμένη πρεμιέρα: Σάββατο 12 Οκτωβρίου

Θέατρο Αθηνών, Βουκουρεστίου 10, τηλ. 210 3312343

ΗΜΕΡΕΣ ΚΑΙ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ:

Τετάρτη- Πέμπτη –Παρασκευή -Κυριακή : 9:00μμ

Σάββατο: 9:15μμ

Λαϊκή απογευματινή: Σάββατο: 6:00μμ

ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ:

Τετάρτη,Πέμπτη,Παρασκευή,Κυριακή : 20ε,17ε,14ε

Φοιτητικό (πλην Σαββάτου βράδυ):14 ε

Νεανικό (έως 26 ετών)& άνω των 65 ετών: 14ε (Τετάρτη & Πέμπτη)

Ανέργων:10 ε (Τετάρτη & Πέμπτη)

Λαϊκή Απογευματινή Σαββάτου :17ε

Βραδινή Σαββάτου: 20ε

 ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ

• Με χρήση πιστωτικής/ χρεωστικήςκάρτας:www.tickemaster.gr και Τηλεφωνικό Κέντρο: 210 8938111
• Με μετρητά: Εκδοτήρια του Θεάτρου Αθηνών, Βουκουρεστίου 10,

τηλ. 210 3312343 (ώρες ταμείου: 10:30πμ- 1:30μμ & 5:00μμ-9:30μμ)

• Με χρήσηπιστωτικής/ χρεωστικής κάρτας (VISA ή MASTERCARD) καθώς και μετρητά: IANOS-PUBLIC-σε 50 καταστήματα του ΟΠΑΠ

ΝΥΦΙΚΟ ΚΡΕΒΑΤΙ

ΤΟΥ ΓΙΑΝ ΝΤΕ ΧΑΡΤΟΓΚ

σε σκηνοθεσία Γιώργου Χριστοδούλου

από 13 Νοεμβρίου στο Από Μηχανής Θέατρο

Ο Γιώργος Χριστοδούλου, μετά την πρώτη του σκηνοθετική απόπειρα «Ο Μικρός Χίτλερ» (Θέατρο του Νέου Κόσμου, 2015) που σημείωσε μεγάλη επιτυχία για δυο συνεχόμενες σεζόν, επανέρχεται με το πολυβραβευμένο έργο του Ολλανδού συγγραφέα Γιαν Ντε Χάρτογκ «Νυφικό Κρεβάτι», από 13 Νοεμβρίου στο Από Μηχανής Θέατρο.

Πρόκειται  ένα από τα πιο γνωστά θεατρικά έργα παγκοσμίως  που έχει μεταφερθεί στον κινηματογράφο, στο ραδιόφωνο αλλά και στο θέατρο διασκευασμένο ως μιούζικαλ, κι έχει αγαπηθεί όσο λίγα από το ξένο και το ελληνικό κοινό.

Η ιστορία ακολουθεί τους δυο πρωταγωνιστές, τον Μάικ και την Αγνή, από την πρώτη νύχτα του γάμου τους μέχρι σχεδόν τρεις δεκαετίες μετά, σε μια γλυκόπικρη κωμωδία καταστάσεων.

‘Ολες οι σημαντικές στιγμές της πολύχρονης συμβίωσής τους, από τις εγκυμοσύνες, τις επιτυχίες τους, τις συγκρούσεις τους, αλλά και τις αστείες στιγμές τους, ξετυλίγονται μπροστά στα μάτια των θεατών γύρω από το νυφικό τους κρεβάτι.

Ένα κοινό ταξίδι προς την ωριμότητα, που απαιτεί από εκείνους να παλέψουν και να μοχθήσουν για να αποδείξουν πως το «για πάντα μαζί» μπορεί να είναι και αληθινό.

“ΝΥΦΙΚΟ ΚΡΕΒΑΤΙ”

του Γιαν Ντε Χαρτογκ

“...και αφού ευλόγησες τους πρωτόπλαστους

τους είπες... να αυξάνεστε και να πολλαπλασιάζεστε

και να γίνετε κυρίαρχοι στη γή...

Και τους παρουσίασες τους δύο αυτούς

ως ένα μέλος με αυτήν την ένωση.

Διότι γι αυτήν την ένωση θα εγκαταλείψει ο άνθρωπος τον πατέρα του

και την μητέρα του

και θα προσκολληθεί στην γυναίκα του...

και θα γίνουν οι δυό τους

ένα σώμα.

Και αυτούς, που ο Θεός συνέδεσε με τον δεσμό του γάμου

άνθρωπος δεν θα τους χωρίσει...”

Σας καλούμε με χαρά στην πιο σημαντική στιγμή

της ζωής μας

Μάικ  και  Αγνή

από 13 Νοεμβρίου

κάθε Δευτέρα στις 18:00

και Τετάρτη στις 21:00

στο Θέατρο “Από Μηχανής”

κουμπάροι:  Αλέκος Αναστασίου (φωτισμοί)

Δήμητρα Λιάκουρα (σκηνικά-κουστούμια)

Μαρίζα Τσίγκα (κίνηση)

Βαλέρια Δημητριάδου (μουσική)

Βασίλης Αθανασόπουλος (βοηθός σκηνοθέτη)

Σπύρος Χατζηαγγελάκης (φωτογραφίες)

Σκηνοθεσία εκδήλωσης:

Γιώργος Χριστοδούλου

Μετάφραση:

Μαρία Προϊστάκη

Παίζουν:

Μαρία Προϊστάκη

Γιώργος Χριστοδούλου

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

Πρεμιέρα: Τετάρτη, 13 Νοεμβρίου στις 21:00

Παραστάσεις : Από 13 Νοεμβρίου 2019 έως 13 Ιανουρίου 2020

Μέρες & ώρες παραστάσεων: κάθε Δευτέρα στις 18:00
και Τετάρτη στις 21:00

Τιμές εισιτηρίων: Kανονικό: 12 €

Μειωμένο: (Φοιτητικό/Ανέργων/ΑμεΑ/ Άνω των 65) 10 €

Ατέλεια (ΑΝΟΙΧΤΟ): 5 €

Διάρκεια: 90’

Θέατρο: Από Μηχανής Θέατρο

Κρατήσεις: 2105232097

Προπώληση: https://www.viva.gr/tickets/theater/amtheater/nyfiko-krevati/

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ

Απόφοιτος της δραματικής σχολής του Εθνικού θεάτρου.

Μερικές από τις σημαντικότερες συνεργασίες του ήταν με τον Μιχαήλ Μαρμαρινό στην παράσταση “Acropolisreconstraction”, τον Οδυσσέα Παπασπηλιόπουλο στην παράσταση “7 χρόνια” με τον Στάθη Λιβαθινό στις παραστάσεις “Ερωτόκριτος” και “Ο Ηλίθιος” στο θέατρο “Ακροπόλ”, “Ο θάνατος του Δαντόν” για το Φεστιβάλ του Γκίσεν στη Γερμανία, καθώς επίσης και στην “Ιλιάδα” για το φεστιβάλ Αθηνών και άλλα διεθνή φεστιβάλ.

Η συνεργασία του με το φεστιβάλ Αθηνών συνεχίστηκε με τις παραστάσεις “Ηλέκτρα” σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Ντέλλα, “Η σφαγή των Παρισών” και “Η τραγική ιστορία του Ριχάρδου Γ” με την ομάδα “H ορχήστρα των μικρών πραγμάτων” σε σκηνοθεσία Χρήστου Θεοδωρίδη.

Έχει συνεργαστεί με το Εθνικό θέατρο στην παράσταση “Πόθοι κάτω απο τις λεύκες”, σε σκηνοθεσία Αντώνη Αντύπα και τον Θεατρικό Οργανισμό Κύπρου στην παράσταση “Το γλυκό πουλί της νιότης” σε σκηνοθεσία Άντζελας Μπρούσκου.

Το 2015 συνσκηνοθέτησε με τον Γεράσιμο Μιχελή το έργο “Ο μικρός Χίτλερ” που παίχτηκε για δύο χρονιές στο θέατρο του Νέου Κόσμου.

Τελευταία του συνεργασία ήταν με τον Γιώργο Παπαγεωργίου στην παράσταση “Αρίστος”στο Θέατρο του Νέου κόσμου.    

ΜΑΡΙΑ ΠΡΟΪΣΤΑΚΗ

 Αριστούχος απόφοιτη της δραματικής σχολής του Ωδείου Αθηνών (2015) και της Νομικής σχολής Αθηνών.

 Έχει συμμετάσχει ως ηθοποιόςστις εξής παραστάσεις: “Το σκοτεινό σπίτι” του Νηλ Λαμπιούτ ( σκην.Χρήστος Λύγκας, ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, 2011), “Οικογένεια Τσέντσι” των Ιόλη Ανδρεάδη/ Άρη Ασπρούλη  (σκην. Ιόλη Ανδρεάδη, ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης 2015-16), “YoungLear” των Ιόλη Ανδρεάδη/ Άρη Ασπρούλη (σκην.Ιόλη Ανδρεάδη, φεστιβάλ Αθηνών και θέατρο Θησείον, 2016), “η Δύναμη του Σκότους” του Λεβ Τολστόι (ομάδα Νάμα, Ελένη Σκότη , Σύγχρονο Θέατρο  2017-18), “Αγάπη” (σκην. Ηλίας Κουνέλας, ΔηΘεΠει, 2017) και “8'19''” (σκην. Στέλλα Μαγγανά, Θέατρο Μπιπ, 2018).

 Επίσης έχει συμμετάσχει ως βοηθός σκηνοθέτη στις παραστάσεις: “ο Μικρός Χίτλερ” του Άρνολντ Μπέρνφελντ (σκην. Γιώργος Χριστοδούλου, Γεράσιμος Μιχελής, Θέατρο του Νέου Κόσμου 2016-17 ) και “Αρίστος” (σκην. Γιώργος Παπαγεωργίου, Θέατρο του Νέου Κόσμου, 2018-19).

 Στον κινηματογράφο έχει παίξει στις ταινίες : “το μάτι και το φρύδι” (σκην.Κωστής Χαραμουντάνης, 2016), “το τέρας κοιμάται” (σκην.Κωστής Χαραμουντάνης, 2017), “Kioku” (σκην.Κωστής Χαραμουντάνης, 2018) και “Κόστος Ευκαιρίας” (σκην.Παύλος Βαλσαμίδης, 2018) .

Το Θέατρο Τέχνης αυτό τον Οκτώβριο προσφέρει στο αθηναϊκό κοινό τέσσερα αριστουργήματα της παγκόσμιας δραματουργίας 

Οκτώβριος στο Θέατρο Τέχνης – 4 πρεμιέρες αυτή την εβδομάδα!

4 μεγάλα έργα του παγκόσμιου ρεπερτορίου

4 σπουδαίοι συγγραφείς

4 σημαντικοί σκηνοθέτες

Ο ΓΛΑΡΟΣ, του Άντον Τσέχωφ

Σκηνοθεσία Γιάννης Παρασκευόπουλος

Παίζουν, Θανάσης Μιχαηλίδης, Γιώτα Φέστα, Γιώργος Βεργούλης, Γκαλ Α. Ρομπίσα, Χρυσή Μπαχτσεβάνη, Στέλιος Νίνης, Ζωή Ιωαννίδη, Αρτέμης Χαραλαμπίδης, Έφη Γούση, Γιάννης Κοντός, Λάμπρος Γραμματικός               

Από 16 Οκτωβρίου στη σκηνή της Φρυνίχου

Παραστάσεις: Τετάρτη-Κυριακή: 20.00 & Πέμπτη-Παρασκευή-Σάββατο: 21.15

15 Ευρώ (γενική είσοδος) - 10 Ευρώ (μειωμένα

ΡΙΤΕΡ,ΝΤΕΝΕ,ΦΟΣ, του Τόμας Μπέρνχαρντ

Σκηνοθεσία Μαρία Πρωτόπαππα

Παίζουν: Στεφανία Γουλιώτη, Λουκία Μιχαλοπούλου, Αργύρης Ξάφης

Από τις 18 Οκτωβρίου στο Υπόγειο

κάθε Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή

ΏρεςΤε 20:00, Πε-Πα 21:15, Σα 21:15, Κυ 20:00

Τιμές εισιτηρίων

Τετάρτη & Παρασκευή: 15€ κανονικό, 12€ φοιτητικό, 10€ ανέργων

Πέμπτη: 10€ γενική είσοδος

Σάββατο-Κυριακή: 18€ κανονικό, 15€ μειωμένο

Η ΦΑΛΑΚΡΗ ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΡΙΑ, του Ευγένιου Ιονέσκο

Σκηνοθεσία Σοφία Μαραθάκη

Παίζουν: Μάριος Παναγιώτου, Φωτεινή Παπαχριστοπούλου, Κωνσταντίνος Παπαθεοδώρου, Μαρία Παρασύρη, Σοφία Μαραθάκη, Κωνσταντίνος Μωραἴτης

Από τις 21 Οκτωβρίου στη σκηνή της Φρυνίχου

Κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21.00

15 Ευρώ (γενική είσοδος) - 10 Ευρώ (μειωμένα)

Και για τρίτη χρονιά, πριν το ταξίδι τους στην κάτω Ιταλία

ΟΙ ΔΟΥΛΕΣ, του Ζαν Ζενέ

σε σκηνοθεσία Μαριάννας Κάλμπαρη

Παιζουν: Κάτια Γέρου, Κωνσταντίνα Τάκαλου και Μαριάννα Καλμπαρη

Από τις 21 Οκτωβρίου στο Υπόγειο

Κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21.15

15 Ευρώ (γενική είσοδος) - 10 Ευρώ (μειωμένα)

Πληροφορίες - Κρατήσεις στα ταμεία του Θεάτρου Τέχνης και το viva.gr

Παρ' όλο που είναι γνωστό ότι μεγαλώνοντας αυξάνεται ο κίνδυνος του καρκίνου, νέα μελέτη που δημοσιεύεται στο Aging Cell αποκαλύπτει μία πιο σύνθετη σχέση μεταξύ γήρανσης και καρκίνου.
Επειτα από μια μεγάλη ανάλυση γενετικών δεδομένων ομάδα ερευνητών με επικεφαλής τον καθηγητή João Pedro de Magalhães του Πανεπιστημίου του Λίβερπουλ του Ηνωμένου Βασιλείου απεφάνθη ότι το γενετικό αποτύπωμα του ιστού της γήρανσης είναι πολύ διαφορετικό από εκείνο του καρκίνου.
Αυτό είναι σημαντικό, γιατί τα επίπεδα δραστηριότητας ορισμένων γονιδίων μπορεί να επηρεάσουν τη συμπεριφορά των κυττάρων μέσα στους ιστούς και τελικά την ανάπτυξη ασθενειών όπως είναι ο καρκίνος.

Οσο γερνάμε όλο και περισσότερα κύτταρα αδρανοποιούνται, που σημαίνει ότι δεν μεγαλώνουν, δεν διαιρούνται, δεν ανανεώνονται. Η διαδικασία αυτή λέγεται κυτταρική γήρανση και η ποσόστωση των κυττάρων αυτών στον οργανισμό μας αυξάνεται με την ηλικία. Σε αυτήν τη μη αναστρέψιμη κατάσταση της γήρανσης των κυττάρων η διαίρεση των κυττάρων σταματάει. Αντίθετα, ο καρκίνος είναι ασθένεια που ορίζεται από την ανεξέλεγκτη κυτταρική διαίρεση η οποία οδηγεί στον σχηματισμό όγκων.

Μέχρι σήμερα οι ερευνητές υπέθεταν ότι οι γερασμένοι ιστοί είναι πιο πιθανό να γίνουν καρκινικοί λόγω της συσσώρευσης πολλαπλών μεταλλάξεων στα γονίδια που προκαλούν καρκίνο. Ωστόσο, η πρόσφατη μελέτη δείχνει ότι, παρά τη συσσώρευση αυτή, τα γερασμένα κύτταρα είναι επίσης πιθανό να εμποδίσουν την ανάπτυξη του καρκίνου! Κι αυτό, γιατί οι διαδικασίες που προκαλούν την ανάπτυξη, τη διαίρεση και την ανανέωση των κυττάρων απενεργοποιούνται κατά τη διάρκεια της γήρανσης.

Επομένως από τη μία πλευρά, η γήρανση μπορεί να συμβάλει στην ανάπτυξη καρκίνου και, από την άλλη, ορισμένοι κυτταρικοί μηχανισμοί που εμπλέκονται στη γήρανση μπορούν επίσης να συμβάλουν στην αναστολή της εξέλιξης του καρκίνου. Αυτό μπορεί, σύμφωνα με τους ερευνητές, να εξηγεί γιατί τα επίπεδα καρκίνου πέφτουν προς το τέλος της ζωής, ενώ ο κίνδυνος καρκίνου αυξάνεται κατά τις προηγούμενες δεκαετίες. Ακόμα ότι η γενετική δραστηριότητα που συνδέει τη γήρανση με τον καρκίνο αφορά συγκεκριμένους ιστούς. Ο καθηγητής De Magalhães υποστηρίζει ότι σε κάθε περίπτωση η μελέτη της ομάδας του «προκαλεί την παραδοσιακή άποψη σχετικά με τη σχέση μεταξύ καρκίνου και γήρανσης και υποδεικνύει ότι οι διαδικασίες γήρανσης μπορεί να εμποδίσουν την ανάπτυξη του καρκίνου».

Ηρεμη εφηβεία

Μαμάδες, ηρεμία με τους εφήβους. Ο ελεγκτικός ή εξουσιαστικός τόνος φωνής περισσεύει, λέει νέα μελέτη που δημοσιεύεται στο Developmental Psychology. Για τα παιδιά ο τόνος της φωνής της μαμάς μπορεί να κάνει τη διαφορά στα συναισθήματα και τις αποκρίσεις τους.

Νέα μελέτη του ρόλου που έχει ο τόνος της φωνής στην επικοινωνία με τους εφήβους δείχνει ότι οι έφηβοι ανταποκρίνονταν όταν οι μητέρες τους χρησιμοποιούσαν ενθαρρυντικό τόνο. Η έρευνα με επικεφαλής την Dr. Netta Weinstein του Πανεπιστημίου του Κάρντιφ, στην οποία συμμετείχαν περισσότεροι από 1.000 έφηβοι ηλικίας 14–15 χρόνων, είναι η πρώτη που μελετά τις αποκρίσεις των εφήβων σε διαφορετικούς τόνους φωνής όταν δέχονται οδηγίες από τις μαμάδες τους.

Από τις μαμάδες που συμμετείχαν στην έρευνα ζητήθηκε να δώσουν οδηγίες χρησιμοποιώντας τρεις διαφορετικούς τόνους φωνής: ελεγκτικό, αυτόνομο-υποστηρικτικό, ουδέτερο. Οι φράσεις ήταν συγκεκριμένες οδηγίες γύρω από το σχολείο και το διάβασμα: «Θα διαβάσεις αυτό το βιβλίο σήμερα» ή «είναι ώρα να πας σχολείο».

Στη συνέχεια ζητήθηκε από τα παιδιά να συμπληρώσουν την έρευνα. Οι έφηβοι που άκουσαν τον ελεγκτικό τόνο φωνής είχαν περισσότερο αρνητική αντίδραση στις οδηγίες, ενώ όσοι άκουσαν τον αυτόνομο-υποστηρικτικό τόνο φωνής είχαν θετικές αντιδράσεις τόσο σε σύγκριση με τα παιδιά που άκουσαν τον ελεγκτικό τόνο φωνής όσο και με εκείνα που οι μαμάδες τους χρησιμοποίησαν ουδέτερο τόνο φωνής.

Διαβήτης: Τι να μην πιω;

Χυμοί και αναψυκτικά «διαίτης» αλλά ακόμα και οι 100% φυσικοί χυμοί αυξάνουν τον κίνδυνο διάγνωσης διαβήτη, λέει νέα μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Diabetes Care.

Οι ερευνητές ήδη γνώριζαν ότι τα ποτά με πρόσθετη ζάχαρη, όπως είναι οι χυμοί και τα αναψυκτικά που κυκλοφορούν στο εμπόριο, φέρνουν τον διαβήτη τύπου 2 πιο κοντά επηρεάζοντας τους λεπτούς μηχανισμούς του μεταβολισμού.

Τώρα νέα μελέτη ομάδας ερευνητών των Πανεπιστημίων Χάρβαρντ των ΗΠΑ και Fudan της Κίνας καταδεικνύει ότι και τα ποτά που περιέχουν τεχνητές γλυκαντικές ουσίες αντί για ζάχαρη αυξάνουν εξίσου τον κίνδυνο ενός ατόμου να αναπτύξει διαβήτη τύπου 2. Επιπλέον, σύμφωνα με τους επικεφαλής της έρευνας Jean-Philippe Drouin-Chartier και Yan Zheng, και οι 100% φυσικοί χυμοί ενθαρρύνουν την ανάπτυξη διαβήτη τύπου 2.

Υπάρχει ελπίδα, σύμφωνα με τους διεθνείς ερευνητές, αν αντικαταστήσουμε τα σακχαρούχα ποτά με οτιδήποτε δεν περιέχει ζάχαρη, όπως είναι το νερό, το τσάι και ο καφές. Αυτές οι επιλογές μειώνουν τον κίνδυνο, σημειώνουν οι Drouin-Chartier και Zheng.





Πηγή / ΕΦ.ΣΥΝ./ Ντάνι Βέργου /

Την ώρα που η χώρα προετοιμάζεται να γιορτάσει την επέτειο των 200 χρόνων από την Ελληνική Επανάσταση, ένα άλλο γεγονός, ενδεχομένως μεγαλύτερης ιστορικής σημασίας, φαίνεται πως βρίσκεται στα... αζήτητα.

Το 2021 συμπληρώνονται ακριβώς 2.500 χρόνια από τη Ναυμαχία της Σαλαμίνας, μια στιγμή στον χρόνο που άλλαξε τη ροή της Ιστορίας, καθώς αν οι Ελληνες δεν είχαν νικήσει τους Πέρσες, είναι σχεδόν σίγουρο πως τίποτα από όσα γνωρίζουμε σήμερα δεν θα ήταν το ίδιο.
Η νίκη των Ελλήνων οδήγησε τον Ξέρξη με τα απομεινάρια του στόλου του στον Ελλήσποντο, απογοητευμένο από την έκβαση της ναυμαχίας, έχοντας αφήσει στην ηπειρωτική Ελλάδα τον στρατηγό του Μαρδόνιο, ο οποίος γνώρισε επίσης την ήττα στις μάχες που έγιναν στις Πλαταιές και τη Μυκάλη. Κάπου εκεί τελείωσε η πρώτη φάση των Περσικών Πολέμων, οι οποίοι ολοκληρώθηκαν τριάντα χρόνια αργότερα.

Για τη σημασία της ναυμαχίας μιλά στις «νησίδες» ο συγγραφέας και πανεπιστημιακός Νίκος Κυριαζής, ο οποίος το προηγούμενο Σάββατο συμμετείχε και μίλησε σε εκδήλωση που έγινε με πρωτοβουλία του Δήμου της Σαλαμίνας, η οποία είχε αντικείμενο την επέτειο και τον εορτασμό της, εν όψει της συμπλήρωσης των 2.500 ετών.

«Πρέπει να μην ξεχνάμε πως η Σαλαμίνα, για τον κόσμο, είναι απείρως πιο σημαντική από την Ελληνική Επανάσταση του 1821, που τα 200 χρόνια της συμπίπτουν με τα 2.500 της Σαλαμίνας. Η Επανάσταση εντάσσεται σε ένα γενικότερο πλαίσιο εθνικοκοινωνικών–απελευθερωτικών επαναστάσεων -Λατινική Αμερική εναντίον των Ισπανών, Βέλγοι εναντίον Ολλανδών, Γαλλικές Επαναστάσεις του 1830 και του 1848, γερμανικές αναταραχές, ιταλικό Ριζορτζιμέντο κ.λπ. Η ελληνική Επανάσταση, όσο σημαντική είναι για εμάς, είναι ένα μικρό γεγονός στην παγκόσμια Ιστορία, σε αντίθεση με τη Σαλαμίνα, που κατατάσσεται από τους ιστορικούς ως μία από τις σημαντικότερες. Αυτό φαίνεται άλλωστε και από μια σύγκριση των μελετών, βιβλίων κ.λπ. από ξένους επιστήμονες για την αρχαία Ελλάδα και την ελληνική Επανάσταση. Για την πρώτη οι δημοσιεύσεις είναι συνεχείς. Για τη δεύτερη ελάχιστες. Πώς μπορούμε πρακτικά να το εκμεταλλευτούμε ως brand name προώθησης της Ελλάδας;».

Το ερώτημα είναι, αν μη τι άλλο, καίριο, αλλά, όπως φαίνεται, τουλάχιστον μέχρι στιγμής, η ελληνική Πολιτεία σε κεντρικό επίπεδο δεν έχει δείξει κάποια διάθεση να προγραμματίσει κάτι που θα τιμήσει δεόντως το ιστορικό γεγονός. Και όχι μόνον αυτό, αλλά προσπάθειες που έχουν γίνει προκειμένου να υπάρξει ευαισθητοποίηση, έχουν αποβεί άκαρπες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η επιστολή που έστειλε στον πρόεδρο της Βουλής, Κωνσταντίνο Τασούλα, ο πριν από λίγα χρόνια πρέσβης της Γερμανίας στην Αθήνα, Γκι Φο ντε λα Κρουά, ο οποίος, αν και έχει συνταξιοδοτηθεί πλέον, αγαπά τη χώρα μας και παραμένει ένθερμος φιλέλληνας. Ο κ. Ντε λα Κρουά δεν έλαβε ούτε καν απάντηση από το προεδρείο της Βουλής στην έκκλησή του για τη Σαλαμίνα.

Πληροφορίες της «Εφ.Συν.» αναφέρουν ότι υπάρχει ευαισθητοποίηση από το υπουργείο Εξωτερικών, προκειμένου να αναλάβει το κόστος μιας διοργάνωσης, π.χ. ενός παγκόσμιου επιστημονικού συνεδρίου που θα αναδείξει τη σημασία της ναυμαχίας.

«Είναι μια μοναδική ευκαιρία προβολής της Ελλάδας, γιατί η νίκη των Ελλήνων έσωσε το δημοκρατικό πολίτευμα και τον δυτικό πολιτισμό, όπως τον γνωρίζουμε. Αν είχαν νικήσει οι Πέρσες, η Ελλάδα θα είχε γίνει ακόμα μία περσική σατραπεία, θα είχε καταλυθεί η δημοκρατία και δεν θα είχε υπάρξει ο κλασικός πολιτισμός, ούτε Παρθενώνας ούτε Ολυμπιακοί Αγώνες, ούτε θέατρο ούτε φιλοσοφία, ρητορική και όλες οι άλλες καλές τέχνες. Στην περίοδο που διανύουμε, με την άνοδο λαϊκιστών και ακροδεξιών ηγετών σε πολλές -μέχρι τώρα πολύ δημοκρατικές- χώρες είναι μια μοναδική ευκαιρία να ξαναμιλήσουμε για δημοκρατία, αναζητώντας, με την ευκαιρία της επετείου, τις ελληνικές ρίζες της», προσθέτει ο κ. Κυριαζής.

Τον ρωτάμε τι θα μπορούσε να γίνει για να αναδειχτεί το γεγονός, χωρίς να καταφύγει κανείς σε γραφικότητες και εκδηλώσεις εθνικισμού. «Πολλά μπορούν να γίνουν», μας λέει.

«Πρώτον, ένα νέο ντοκιμαντέρ για το θέμα, με έμφαση στη λειτουργία τής τότε δημοκρατίας, που θα μπορούσε να προβληθεί σε πολλά διεθνή κανάλια, History, Arte, ZDF κ.λπ.

»Δεύτερον, ένα μεγάλο επιστημονικό συνέδριο, με διακεκριμένους ξένους και Ελληνες επιστήμονες, που θα καταλήξει στην έκδοση ενός βιβλίου από μεγάλο διεθνή εκδοτικό οίκο.

»Τρίτον, στην επέτειο η κυβέρνηση θα έπρεπε να οργανώσει τελετή στην οποία θα προσκαλούσε αρχηγούς κρατών, προέδρους Βουλής κ.λπ.

»Είναι όμως μοναδική ευκαιρία να αναδειχτεί και η Σαλαμίνα, το αρχαίο λιμάνι και το μνημείο, όπου υπήρχαν (και υπάρχουν λίγοι ακόμα) τύμβοι σαλαμινομάχων. Δυστυχώς πολλοί καταστράφηκαν τη δεκαετία του 1970 από το κοντινό ναυπηγείο. Ακούγονται διάφορες κάπως ανησυχητικές πληροφορίες, όπως πως ο εορτασμός μπορεί να γίνει το 2020. Το πρόβλημα δεν είναι τόσο η λάθος μέτρηση, όσο ότι ο χρόνος μέχρι το 2020 είναι εξαιρετικά περιορισμένος για σοβαρές διοργανώσεις. Τα μεγάλα επιστημονικά συνέδρια π.χ. οργανώνονται τουλάχιστον δύο χρόνια πριν»




Πηγή  / ΕΦ.ΣΥΝ. / Δημήτρης Τερζής /

Στην καταγραφή της «εισβολής» ξενικών ψαριών που προέρχονται από την Ερυθρά θάλασσα και τα οποία έχουν κάνει την εμφάνιση τους στη θαλάσσια περιοχή του Αιγαίου και ειδικά στο βόρειο τμήμα του, προχωρούν οι επιστήμονες στη χώρα μας ώστε να μελετήσουν τα είδη, να ερευνήσουν το οικοσύστημα, αλλά και να ενημερώσουν τους πολίτες ποια από αυτά τα είδη είναι τοξικά και επικίνδυνα για τον άνθρωπο.

Αυτό εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Λαρισαίος ιχθυολόγος Σωτήρης Κυπαρίσσης ο οποίος είναι ερευνητής του Ινστιτούτου Αλιευτικής Ερευνας (ΙΝΑΛΕ), επισημαίνοντας πως στην περιοχή της Μεσογείου έχουν κάνει την εμφάνιση τους όλα αυτά τα χρόνια πάνω από 280 είδη ξενικών ψαριών από την Ερυθρά θάλασσα.

Σύμφωνα με τον επιστήμονα το πλάτεμα της Διώρυγας του Σουέζ, αλλά και η μείωση της αλατότητας των Πικρών Λιμνών έχουν βοηθήσει σε αυτή την κατεύθυνση, ενώ ενδεχομένως, στο φαινόμενο να παίζει ρόλο και η αύξηση της θερμοκρασίας στα νερά της Μεσογείου και όχι μόνο.

Μεταξύ άλλων ο κ. Κυπαρίσσης τονίζει στο Αθηναϊκό και Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, ότι τα τελευταία χρόνια εντοπίζεται το φαινόμενο που σχετίζεται με την αύξηση του ρυθμού της εμφάνισης τέτοιων ψαριών στη Μεσόγειο, αλλά και στο Αιγαίο. Αναφορικά με το γεγονός πως ορισμένα από αυτά τα ψάρια είναι τοξικά και δηλητηριώδη, ο κ. Κυπαρίσσης λέει πως το ψάρι που έχει κάνει έντονα την εμφάνιση του στις ελληνικές θάλασσες και είναι θανατηφόρο για τον άνθρωπο είναι ο λεγόμενος λαγοκέφαλος.

«Ο λαγοκέφαλος είναι ένα ψάρι που στο σώμα του έχει μια θανατηφόρα νευροτοξίνη που σκοτώνει» λέει ο ερευνητής και συμπληρώνει: «Επίσης υπάρχουν οι λεγόμενοι “ γερμανοί” οι οποίοι μπορεί να τσιμπάνε όπως το γνωστό σε όλους μας ψάρι “ δράκαινα”, αλλά και το λεοντόψαρο το οποίο είναι άκρως εντυπωσιακό ψάρι. Το λεοντόψαρο έχει σε κάθε αγκάθι του τοξίνη πρωτεϊνικής φύσεως που σημαίνει πως αν μαγειρευτεί καταστρέφεται. Το λεοντόψαρο έχει μεγάλη εξάπλωση και αποτελεί είδος προς κατανάλωση. Συνεπώς η διαφορά αυτών των ψαριών από τον λαγοκέφαλο είναι πως μπορούν να καταναλωθούν από τον άνθρωπο».

Σημειώνεται επίσης, πως τους επιστήμονες τους απασχολεί έντονα αν και ποιες αλλαγές μπορεί να δημιουργήσει στο θαλάσσιο περιβάλλον τού Αιγαίου αυτή η «εισβολή» των ξενικών ειδών που παρατηρείται. Για παράδειγμα ο κ. Κυπαρίσσης τονίζει πως υπάρχει στις θάλασσες μας ένα ψάρι που λέγεται φιστουλάρια το οποίο μπήκε πολύ δυναμικά με «εισβολική» συμπεριφορά δημιουργώντας νέα δεδομένα στο περιβάλλον, καθώς τρέφεται με γόνο.

Ο κ. Κυπαρίσσης αναφέρει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ πως το Βόρειο Αιγαίο όπου ο ίδιος μελετά, είναι μια ιδιαίτερη περίπτωση, καθώς η θερμοκρασία των νερών είναι χαμηλή σε σχέση με άλλες περιοχές, με αποτέλεσμα να αποτελεί φραγμό για τη διέλευση τέτοιων ψαριών. «Αν δούμε ότι έχουν κάνει την εμφάνιση τους μεγάλες ποσότητες ξενικών ψαριών από την Ερυθρά Θάλασσα στο Βόρειο Αιγαίο, τότε θα θεωρήσουμε ότι κάτι έχει αλλάξει. Αν ο ρυθμός δηλαδή της εμφάνισης των ψαριών αυτών είναι αυξητικός στην περιοχή, τότε σημαίνει ότι και αυτό το εμπόδιο για τα ψάρια αυτά έχει πέσει», σημειώνει χαρακτηριστικά ο ερευνητής.

Ετοιμάζεται οδηγός προς τους πολίτες με τα ξενικά είδη ψαριών

Αναφορικά με την προσπάθεια καταγραφής των ξενικών ψαριών ο κ. Κυπαρίσσης αναφέρει πως ο ίδιος συμμετέχει σε ένα ερευνητικό πρόγραμμα, σύμφωνα με το οποίο βρίσκεται σε εξέλιξη η προσπάθεια ώστε να αποτυπωθεί σε έναν έντυπο οδηγό η καταγραφή αυτών των ψαριών που έχουν κάνει την εμφάνισή τους ειδικά στο Βόρειο Αιγαίο.

Σύμφωνα με τον κ. Κυπαρίσση, ο οδηγός αυτός θα περιλαμβάνει φωτογραφίες από τα διάφορα είδη ξενικών ειδών που προέρχονται από την Ερυθρά Θάλασσα, με αναλυτική περιγραφή των χαρακτηριστικών τους, ώστε οι άνθρωποι που ασχολούνται με την αλιεία να μπορούν εύκολα να αναγνωρίσουν ότι πρόκειται για ξενικό είδος.

Όπως τονίζει μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο ερευνητής, σημαντική στην όλη προσπάθεια, κρίνεται η άμεση εμπλοκή του κόσμου, ώστε να εντοπιστεί το μέγεθος της «εισβολής» αυτών των ψαριών στις ελληνικές θάλασσες. Ο ίδιος επισημαίνει πως για τους επιστήμονες είναι πολύ σημαντικές οι πληροφορίες που μπορούν να προσφέρουν οι πολίτες, σημειώνοντας πως «το επόμενο διάστημα και με την έκδοση του οδηγού θα καλέσουμε τους ερασιτέχνες και επαγγελματίες αλιείς και όποιον άλλον ασχολείται με την θάλασσα, εφόσον εντοπίζει κάτι άγνωστο να ενημερώνει το Ινστιτούτο Αλιευτικής Έρευνας».





ΑΠΕ

“Το Ιερό Τέρας” - Η απολογία του Ζιλ Ντε Ραι στην Ιερά Εξέταση

Από 9 Οκτωβρίου 2019 

κάθε Τετάρτη και Πέμπτη στο Από Μηχανής Θέατρο

Η παράσταση είναι κατάλληλη άνω των 18 ετών

Το έργο «Ζιλ και η νύχτα» του Hugo Claus, που απέσπασε το χειροκρότημα κοινού και κριτικών και χαρακτηρίστηκε ως “απόλυτος υποκριτικός άθλος”, σε σκηνοθεσία – ερμηνεία: Νίκου Χατζηπαπά, επιστρέφει για 2η σεζόν κάθε Τετάρτη στις 18:00 και κάθε Πέμπτη στις21:00 στο Από Μηχανής Θέατρο (Ακαδήμου 13, Αθήνα).

Ο Ούγκο Κλάους είναι σίγουρα ο σημαντικότερος Φλαμανδός συγγραφέας του αιώνα μας. Μυθιστοριογράφος και διηγηματογράφος είναι επίσης ποιητής και θεατρικός συγγραφέας, σκηνοθέτης και ζωγράφος. Μαζί με τον Κούντερα ήταν οι επικρατέστεροι υποψήφιοι για το Νόμπελ του 1997.

Τα θεατρικά του έργα, τα διακρίνει η πολυμορφία, όπως ολόκληρο το υπόλοιπο έργο του. Δεν έπαψε ποτέ να προκαλεί, να ασκεί κριτική στην Καθολική Εκκλησία και να κατακρίνει τον ψευδή λόγο της εξουσίας στην πατρίδα του. Ο ρεαλισμός, η ωμότητα, τα σατιρικά στοιχεία, οι αναπάντεχες καταστάσεις, η τρέλα, οι σεξουαλικές παρεκτροπές και μία βαθιά γνώση της ανθρώπινης πολυπλοκότητας, χαρακτηρίζουν το έργο του.

Το έργο “Ο Ζιλ και η Νύχτα” αναφέρεται στο φαινόμενο Ζιλ Ντε Ραι (1404-1440), Στρατάρχη της Γαλλίας και συντρόφου της Ζαν ντ' Αρκ. Η μοναδικότητα και κυρίως το μυστήριο της προσωπικότητάς του Ζιλ Ντε Ραι είναι φυσικό να ερεθίσουν την περιέργεια και να εξάψουν τη  φαντασία πάσης φύσεως καλλιτεχνών μεταξύ των οποίων και του Ούγκο Κλάους. Το τέρας που ονομάζεται Ζιλ ντε Ραι αντίθετα με τον Μαρκήσιο ντε Σαντ, που εύκολα θα υποστήριζε κανείς ότι ωχριά μπροστά του, είναι ένα πρόσωπο εντελώς άγνωστο στην Ελλάδα. 

Πρόκειται για την απολογία του Ζιλ ντε Ραι στο εκκλησιαστικό δικαστήριο της Νάντης, που τον καταδίκασε σε θάνατο με αγχόνη και πυρά το 1440. Στην υπόθεση αυτή, το Καλό και το Κακό συνυπάρχουν μέχρι συγχύσεως. Η συγκλονιστική απολογία του Ζιλ Ντε Ραι, ενώπιον της Ιεράς Εξέτασης και η δημόσια εξομολόγηση του, αποτελεί ένα ανελέητο κατηγορώ, που τον οδηγεί στην έσχατη ταπείνωση και τον βίαιο εκμηδενισμό. 

Τα πρακτικά αυτής της δίκης έχουν σωθεί στο ακέραιο όπως άλλωστε και τα αντίστοιχα της πολιτικής δίκης, που όμως έχουν μικρότερο ενδιαφέρον και μεταφέρθηκαν από τα λατινικά στα γαλλικά από τον Pierre Klossowski. Εκεί είναι συγκεντρωμένα μαζί με τις καταθέσεις των μαρτύρων, ένα αναλυτικό χρονολόγιο, μία μεγάλη εισαγωγή και σημειώσεις του Georges Bataille σε έναν τόμο που κυκλοφόρησε το 1965 με τη δική του εκδοτική επιμέλεια.

Στο κείμενο του Ούγκο Κλάους που γράφτηκε το 1989, εκτός ίσως από τις επαναλαμβανόμενες αναφορές στη Ζαν ντ’ Αρκ και τους εσωτερικούς μονολόγους, τα όσα εξωφρενικά λέγονται, δεν προέρχονται από την αχαλίνωτη φαντασία του συγγραφέα, χωρίς αυτό να μειώνει με οποιονδήποτε τρόπο τη λογοτεχνική αξία του κειμένου, αλλά είναι πιστή μεταφορά των πρακτικών της εκκλησιαστικής δίκης. 

O Georges Bataille  γράφει στο κείμενό του με τίτλο “Το Ιερό Τέρας”: “Ο Ζιλ ντε Ραι οφείλει τη φήμη του στα εγκλήματα του. Υπήρξε όμως πράγματι όπως υποστηρίχθηκε από τους πιο ειδεχθείς εγκληματίες όλων των εποχών; Το έγκλημα είναι ίδιον αποκλειστικά και μόνο του ανθρώπινου είδους. Αποτελεί όμως, κυρίως την κρυμμένη του όψη, τη μυστική και ανεξιχνίαστη. Το έγκλημα κρύβεται και εκείνο που μας διαφεύγει είναι το πιο φρικτό (…)  Ο Ζιλ ντε Ραι είναι ένας τραγικός εγκληματίας. Η αρχή που διέπει την τραγωδία είναι το έγκλημα και ο εγκληματίας αυτός υπήρξε Ίσως περισσότερο από κάθε άλλον ένα πρόσωπο τραγωδίας (…) Είναι φυσικό το έγκλημα να προτιμά τη νύχτα. Χωρίς αυτήν δεν θα ήταν έγκλημα. Όμως όσο πιο σκοτεινή είναι η νύχτα τόσο η φρίκη της θέλει να βγει στο φως του ήλιου”.

Ο Ζιλ ντε Ραι συγκαταλέγεται στους δέκα μεγαλύτερους κατά συρροή δολοφόνους όλων των εποχών. Ονειρεύτηκε ένα ταξίδι δίχως τέλος που θα τον έσωζε. Αρκέστηκε όμως στην πρόθεση. Ακόμα και τις τελευταίες  μέρες της ελευθερίας του συνέχιζε να αποκεφαλίζει παιδιά. 

Ο Ζιλ Ντε Ραι οδηγήθηκε σε δίκη με κατηγορίες για ανθρωποκτονία, σοδομισμό, συμμετοχή σε αίρεση και άσκηση μαύρης μαγείας. Καταδικάστηκε σε θάνατο δι’ απαγχονισμού και κάψιμο στην πυρά. Στις 26 Οκτωβρίου του 1440, ο Ζιλ Ντε Ραι κρεμάστηκε. Το σώμα του διαμελίστηκε, κάηκε και η τέφρα δόθηκε σε συγγενικά πρόσωπα για να ταφεί.

Πεντακόσια χρόνια μετά την εκτέλεση του Ζιλ Ντε Ραι, ιστορικοί αποφάσισαν να ανοίξουν ξανά την υπόθεση, ώστε να επιβεβαιώσουν την ενοχή του, η οποία τον οδήγησε στο θάνατο.  Έπειτα από ενδελεχή έρευνα, ένας δικαστής έκρινε ότι ο Ραι ήταν αθώος για τις δολοφονίες, παρότι ομολόγησε. Όπως τόνισε, ο Ραι είχε γίνει πιθανότατα στόχος άλλων ευγενών, επειδή αρνήθηκε να παραχωρήσει την ιδιοκτησία του. Παρά την απόφαση του δικαστή το 2013, πολλοί εξακολουθούν να πιστεύουν στην ενοχή του.

Σημείωμα του σκηνοθέτη:

"Για να ανέβεις στον Παράδεισο πρέπει να πάρεις φόρα από την Κόλαση" 

Νίκος Καζαντζάκης

Στο έργο “Ζιλ και η Νύχτα” συνυπάρχουν δύο πλαίσια, ένα πραγματικό και ένα φανταστικό. Το πραγματικό πλαίσιο προσδιορίζεται από την απολογία του Ζιλ ντε Ραι στην Ιερά Εξέταση το 1440. Ολόκληρο αυτό το πλαίσιο, όπου είναι και το κυρίαρχο, καλύπτοντας το 90% του έργου, βασίζεται στα πρακτικά του θρησκευτικού δικαστηρίου.

Το φανταστικό πλαίσιο αναφέρεται στις σκέψεις και σ’ έναν εσωτερικό διάλογο του Ζιλ Ντε Ραι με την Ιωάννα της Λωραίνης και τον δαίμονα Μπαρόν, που στην πραγματικότητα είναι ένας τραγικός μονόλογος που πηγάζει από τα πιο μύχια και σκοτεινά τοπία της ύπαρξής του. Ο Ζιλ ντε Ραι βρίσκεται έγκλειστος σε ένα κόσμο στο μεταίχμιο της αγιότητας και του πιο σκοτεινού και ειδεχθούς εγκλήματος, με μόνη διέξοδο τον πιο ταπεινωτικό και φρικτό θάνατο της κρεμάλας και της πυράς. Η ειλικρινής μεταμέλεια του Ζιλ ντε Ραι τον απαλλάσσει από τον αφορισμό που τον έτρεμε, αλλά τον οδηγεί στη θεαματική και λυτρωτική διαφυγή με θάνατο στην πυρά και την αγχόνη. Τα αποτρόπαια, εκλεπτυσμένα και ειδεχθή εγκλήματα του Ζιλ ντε Ραι τον κατατάσσουν σ’ ένα εκ των πλέον σκοτεινών και αποτρόπαιων κατά συρροή δολοφόνων όλων των εποχών.

Το έργο «Ζιλ και η νύχτα» έχει πολλαπλό ενδιαφέρον. Δικαστικό, θρησκευτικό, κυρίως ψυχογραφικό. Όλοι οι μελετητές του φαινομένου Ζιλ ντε Ραι αναρωτιούνται πώς ένας άνθρωπος σαν τον Ζιλ Ντε Ραι, από αυτό που ήταν, ένας θεοσεβούμενος, πιστός στο Χριστό και στην Ιωάννα, ένθερμος πατριώτης, που πολέμησε για την απελευθέρωση της Γαλλίας και έγινε Στρατάρχης, έφτασε στο αντίθετο απώτατο άκρο. Η ψυχογραφική ή και ψυχιατρική παράμετρος είναι από τα πιο ενδιαφέροντα στοιχεία του έργου που μεταφράζονται και ως θεατρικό και ερμηνευτικό ενδιαφέρον. Το έργο “Ζιλ και η Νύχτα» είναι σύγχρονο και το θέμα του διαχρονικό: η αιώνια πάλη του καλού και του κακού των δημιουργικών και καταστροφικών δυνάμεων της ανθρώπινης νόησης. Πρόκειται για ένα πολύ σκληρό και ακραία τολμηρό έργο, στοιχείο που χαρακτηρίζει εξάλλου το συνολικό έργο του Ούγκο Κλάους, που δεν στερείται ωστόσο το χιούμορ, τις απροσδόκητες διακυμάνσεις και ακραίες μεταπτώσεις. Η πολιτική, κοινωνική πλευρά του έργου θα ήταν σοβαρή παράλειψη να αγνοηθεί, μια πλευρά που βρίσκεται στον πυρήνα του έργου. Ο ολοκληρωτισμός, η βία, ο πόλεμος και η θυσία της πιο αγνής και παιδικής αθώας ύπαρξης, στον βωμό του χρήματος αποτελούν δομικό συστατικό στοιχείο του έργου. 

Νίκος Χατζηπαπάς

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:

Μετάφραση: Μαρία Ευσταθιάδη

Σκηνοθεσία:Νίκος Χατζηπαπάς 

Γλυπτό: Κωστής Παπαδόπουλος 

Μουσική Επιμέλεια: Ελίζα Χατζηπαπά 

Βοηθός Σκηνοθέτη: Νέλη Αλκάδη

Φωτογραφία: Κλεοπάτρα Σάρλη, Γιώργος Καζαντζόπουλος 

Εκτέλεση Κοστουμιών: Λίτσα Κυρίτση  

Δημόσιες Σχέσεις: Ράνια Παπαδοπούλου 

ΠΑΙΖΟΥΝ:

Νίκος Χατζηπαπάς

INFO:

Παραγωγή:HelixTheatre - Labillusions

ΠΑΝΩ ΣΚΗΝΗ

ΠΡΕΜΙΕΡΑ: 09/10/19 

Ημέρες και ώρες παραστάσεων:

Τετάρτη στις 18:00 

Πέμπτη στις 21:00

ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ:  

Kανονικό:  12€

Μειωμένο(Φοιτητικό/Ανέργων/ΑμεΑ/ Άνω των 65) : 10€

Ατέλεια : 5 €

Διάρκεια:150΄

Προπώληση εισιτηρίων: 

https://www.viva.gr/tickets/theater/apo-mihanis-theatro/zil-kai-i-nihta-tou-hugo-klaus/

Τηλέφωνο κρατήσεων : 210 5232097  

Links παράστασης:

Η σελίδα της παράστασης στο facebook: https://www.facebook.com/zilkaiinychta/

http://admin.ertopen.com/4f7d2424-a071-44d9-8e84-295a209fdd68" class="s19" style="width: 75px; height: 75px;">

Από Μηχανής Θέατρο 

www.amtheater.gr
Ακαδήμου 13, Μεταξουργείο, τκ 10436
Τηλέφωνο: 210 5232097

Προπώληση:viva.gr

Ώρες ταμείου και επικοινωνίας: Καθημερινά 9:00 -  22:00
Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Σύγχρονος χορός

Magnetic resonance imaging ή MaRIa’s dance

Στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών

Σάββατο 2 Νοεμβρίου 2019

Εκδήλωση στο φουαγιέ, στις 7μμ

στο πλαίσιο του

21ου  Ευρωπαϊκού Γυναικολογικού-Ογκολογικού Συνεδρίου

Η Τέτη Νικολοπούλου και η Μαρία Φουντούλη δημιουργούν ένα νέο ντουέτο, πρώτη ύλη του οποίου αποτελεί η παράσταση με τίτλο «Δώρο», η οποία παρουσιάστηκε την Άνοιξη του 2019, στον Χώρο Τέχνης 14η Μέρα. Με έμφαση στη σωματοποίηση, η συγκεκριμένη παράσταση προτείνει την κίνηση, την επαφή και την επικοινωνία μέσω του σώματος ως στάση ζωής. Η ομάδα ανταποκρίθηκε στην πρόταση της Μαρίας Παπαγεωργίου, υπεύθυνη της ομάδας ασθενών με γυναικολογικό καρκίνο «Εριφύλη»Κ.Ε.Φ.Ι Αθηνών, να χορέψει στους ήχους του μαγνητικού τομογράφου και να προσφέρει την εμπειρία της πράξης του χορού ως Δώρο στους συνανθρώπους μας.

Η Ιδέα

«Ο χορός της απεικόνισης μαγνητικού συντονισμού» ή «O χορός της Μαρίας» είναι ένα ντουέτο για όλες τις γυναίκες αλλά και τους ανθρώπους που περνούν σοβαρές δοκιμασίες και επιλέγουν να επιστρέψουν στην «πηγή», στη σύνδεση σώματος-νου, στην υποστήριξη, στην ομάδα, στη σχεδία, στο δίκτυο, στον χορό…

Στο ντουέτο αυτό εστιάζουμε στη στήριξη, την εσωτερική και την εξωτερική, ώστε να δούμε το σώμα μας ως αυτό που ακριβώς είναι: 

Μια υποκειμενική κατάσταση, ένα βιωμένο φαινόμενο που δεν είναι ούτε αντικείμενο, ούτε μέρος ενός διασπασμένου συνόλου, ούτε το σύνολο των μερών του. Εστιάζουμε στη συνειδητή παρουσία, στο εδώ και τώρα, ώστε να δούμε το σώμα ως κάτι μεγαλύτερο. Ως έναν ολόκληρο Κόσμο, ο οποίος όχι μόνο ως βιολογική οντότητα αλλά και ως συναισθηματική και πνευματική, εκτός από όργανα, μυς και ιστούς εμπεριέχει ιδέες, συναισθήματα, σχέσεις, αναμνήσεις... 

Και στηριζόμενοι σε όλα αυτά συνεχίζουμε, «αντηχώντας» τους ήχους του μαγνητικού τομογράφου και μεταμορφώνοντάς τους σε νότες τους εκφράζουμε σε χορό…

Παράλληλα, το ντουέτο αυτό είναι αφιερωμένο στις Μαρίες αυτού του project και αποτελεί μέρος της ευρύτερης έρευνας της Τέτης Νικολοπούλου, η οποία τα τελευταία χρόνια εξειδικεύεται στη σωματοποιημένη προσέγγιση της κίνησης, στη συνειδητή κίνηση και στο contactimprovisation. Το Δώρο θα συνεχίσει τις παραστάσεις τον Ιανουάριο-Φεβρουάριο 2020. στην Αθήνα 

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Σύλληψη: Μαρία Παπαγεωργίου

Χορογραφία: Τέτη Νικολοπούλου

Χορός: Μαρία Φουντούλη, Τέτη Νικολοπούλου

Μουσική: Χρύσα Παπαδοπούλου-Μερέντεζ, Βαγγέλης Αλεξόπουλος

Βίντεο: Κώστας Βάγιας

Υπεύθυνη παραγωγής: Ζωή Χατζιδάκη

Υπεύθυνη Τύπου και  Επικοινωνίας: Μαρία Κωνσταντοπούλου

Φωτογραφίες: Αλέκος και Χρήστος Μπουρελιάς

Λίγα λόγια για τους συντελεστές

H Τέτη Νικολοπούλου (1966), είναι χορεύτρια, δασκάλα χορού και Φυσικής  Αγωγής, χορογράφος και ερευνήτρια (Μaster Φ.Α και Υποψήφια Διδάκτωρ πάνω στις πρακτικές Somatics). Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια σύγχρονου χορού στην Νέα Υόρκη, Λονδίνο και Ελλάδα, ενώ από το 2000 παρακολουθεί και ερευνά τις πρακτικές somatics με έμφαση στο contactimprovisation. Ανάμεσα στους δασκάλους της ο DavidZabrano, η GwenWelliver, η MaxineHeppner, ο FreyFaust, η NittaLittle, ο DanielLepkoff, ο BennoVoorham, η ΑnnCooperAlbright, η Χριστίνα Κλεισιούνη και ο Τίμος Ζέχας. Έχει χορογραφήσει πάνω από 20 παραστάσεις και έχει συμμετάσχει σε φεστιβάλ, πλατφόρμες χορού, sitespecificperformancesκαι εκθέσεις. Έχει χορογραφήσει παιδικές μουσικοθεατρικές παραστάσεις, για το σινεμά, για μουσικούς και για το θέατρο. Έχει γράψει οδηγούς για την εκπαίδευση του χορού, ενώ διδάσκει δημιουργικό χορό σε παιδιά και ενήλικες και ανθρώπους τρίτης ηλικίας. Διδάσκει σύγχρονο χορό και contactimprovisationσε ερασιτεχνικές και επαγγελματικές σχολές χορού και δίνει ομιλίες  σε συνέδρια. Το 2019 δίδαξε contactimprovisation στο 20ο διεθνές φεστιβάλ της πρακτικής στο Freiburg της Γερμανίας (τηλ επικοινωνίας 6932376259, https://www.facebook.com/tetinikol). 

Η Μαρία Φουντούλη (1985) Είναι αριστούχος απόφοιτη της Κρατικής Σχολής Ορχηστικής Τέχνης (2007) και του Παιδαγωγικού τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (2012). Έχει συνεργαστεί, ως χορεύτρια και ως χορογράφος μεσημαντικές ομάδες χορού και θεάτρου στην Ελλάδα. Διδάσκει σύγχρονο χορό και αυτοσχεδιασμό σε παιδιά και ενήλικες σε ερασιτεχνικές και επαγγελματικές σχολές, ενώ έχει αναλάβει την εισήγηση του μαθήματος του Σύγχρονου Χορού στις εισαγωγικές εξετάσεις του Υπουργείου Πολιτισμού το 2013 και 2018.

Ομάδα Ασθενών Γυναικολογικού Καρκίνου «Εριφύλη» Κ.Ε.Φ.Ι. Αθηνών

Ο Σύλλογος Κ.Ε.Φ.Ι.Αθηνών δραστηριοποιείται στηνψυχολογική και πρακτική  υποστήριξη των καρκινοπαθών από το 2004. Η «Εριφύλη» είναι η ομάδα του που εστιάζει στις γυναίκες που έχουν νοσήσει ή νοσούν με γυναικολογικό καρκίνο και επίσης ασχολείται μέσω δράσεων για την πρόληψη και έγκαιρη διάγνωση (www.anticancerath.gr

Ο χορός της ΜαRIας

Κάτι που μοιάζει με πανοπλία με κρατάει κάτω

κλειδωμένη

φαντάζομαι ανοιχτούς ορίζοντες

τον ήλιο…

η θάλασσα…

τους αγαπημένους μου.

Παγωμένη, σαν  κάτω από το νερό.

χωρίς ανάσα.

Απούσα

Χρειάζομαι αέρα,

να αναπνεύσω

να συνδεθώ

Ο ήχος με σφυροκοπά

τον κάνω ρυθμό

χορεύω μ’ αυτόν

αναπνέω

είμαι ζωντανή, είμαι εδώ

Η ζωή είναι εδώ

Μαρία Παπαγεωργίου

Η Μαρία Παπαγεωργίου είναι ζωγράφος, επιζήσασα του καρκίνου και υπεύθυνη της ομάδας ασθενών Γυναικολογικού Καρκίνου «Εριφύλη» Κ.Ε.Φ.Ι. Η ιδέα για την δημιουργία αυτού του χορού ήρθε κατά την διάρκεια μιας εξέτασης στο Μαγνητικό Τομογράφο στην προσπάθεια της να ανταπεξέλθει στον φόβο της εξέτασης αυτής. Η αντήχηση του ήχου έγινε μουσική, χορός και επαφή με το εδώ και τώρα.